بررسی تاثیر مدول نرمی بر راندمان روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلات

رشد روزافزون استفاده از بتن های سبک تولیدی از سنگدانه ی طبیعی اسکوریا و عواملی چون کاهش قیمت تمام شده بتن تولیدی با این سنگدانه در مقایسه با دیگر سنگدانه های سبک و ویژگی در دسترس بودن آن از جمله عواملی است که ما را برای استفاده از این سنگدانه ترغیب می نماید. حال این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مدول نرمی بر راندمان روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلات انجام شد. فوق روان کننده sp۴۰۰ برای ساخت پنج نوع مصالح با مدول نرمی مختلف عبارتند از ۳۷/۲، ۸۶/۲، ۲۸/۳، ۶۹/۳، ۹۹/۳، با ۵% فوق روان کننده ۰، ۱/۰، ۵۵/۰، ۱ ، ۴۵/۱ مجموعا ۲۵ طرح اختلاط در ۷۵ قالب مکعبی ۱۵×۱۵×۱۵ سانتی متری جهت بررسی مقاومت فشاری بتن، میزان اسلامپ و افت اسلامپ و همچنین میزان درصد هوای بتن، وزن مخصوص تازه و سخت شده، دمای بتن، میزان درصد بهینه پلی کربوکسیلات برای هر مدول نرمی اجرا گردید. در مدول نرمی ۳۷/۲، ۸۶/۲، ۲۸/۳، میزان بهینه فوق روان کننده ۵۵/۰% و در مدول نرمی ۶۹/۳، ۹۹/۳ بهترین درصد بهینه ۱/۰% برای فوق روان کننده بود. نتایج نشان داد مقاومت فشاری در مدول نرمی پایین ریزدانه با افزودن روان کننده بهینه، افزایش داشت. افزودن روان کننده بیشتر منجر به کاهش مقاومت فشاری بتن شد. همچنین نتایج نشان داد افزایش فوق روان کننده پلی کربوکسیلات sp۴۰۰ به بتن میزان روانی بتن بیشتر شد. نتایج نشان داد افزودن روان کننده بیشتر به بتن میزان وزن مخصوص بتن تازه را کمتر می کند. آزمایش وزن مخصوص سخت نشان داد که در مدول نرمی ۳۷/۲ بیشترین وزن مربوط به ۵۵/۰% و در ضریب نرمی ۸۶/۲ و ۲۸/۳ هر چه افزودنی بیشتر شود وزن مخصوص سخت شده بتن کمتر خواهد شد. مدول نرمی مختلف ماسه با درصد های مختلف افزودنی و بدون افزودنی نشان دهنده این بود که افزودن روان کننده بیشتر به بتن میزان درصد هوای بتن را بیشتر می کند.

Keywords:

فوق روان کننده بتن , پلی کربوکسیلات , مقاومت فشاری , اسلامپ بتن.