آرش سعیدی - گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
ملیکا ابوفاضلی - گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران

استنت های فلزی دارای محدودیت های زیادی هستند که این محدودیت موجب ارایه روش های جدید برای استنت ها شده است و علاقه مندی کاربران به استنت های زیست تخریب پذیر را بیشتر کرده است. استند های تخریب پذیر از ژاکت های فلزی کامل اجتناب می کند، لذا می تواند از جراحی بعدی عروق کرونر جلوگیری کند. آنها در ارزیابی تشخیصی تصویربرداری غیرتهاجمی مانند رزونانس مغناطیسی قلبی و CT تداخلی ندارند. در حال حاضر چندین مدل استنت های تخریب پذیر در حال توسعه یا در حال آزمایشات بالینی هستندکه انواع فن آوری های پلیمری زیست تخریب پذیر را درخود جای داده اند. مواد مورد استفاده دارای دو دسته هستند، شامل مواد ساخته شده از پلیمرهای زیستی آلی و مواد ساخته شده از فلزات قابل خوردگی است. هیچ یک از استنت های آزمایش شده قادر به ایجاد تعادل بین زیست سازگاری، سینتیک های تخریب مورد نیاز برای ایجاد تعادل و حفظ استحکام مکانیکی برای محدود کردن پس زدگی و التهاب نبودند. در این مقاله مکانیزم بیولوژیکی استنت های کرونرکاملا زیست تخریب پذیر بررسی شده و کارآزمایی مکانیزم ارایه شده مورد بحث و مقایسه قرار گرفته است.

استنت، زیست تخریب پذیر، مکانیزم استنت، عروق کرنری