سیدحسین هاشمی - ارشد مدیریت صنعتی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران.

به طور کلی روند تغییرات جهانی، شرکتها را برای کاهش هزینه های عملیاتی و باقی ماندن در صحنه رقابت جهانی وادار به استفاده از فرآیندهای جدیدی کرده است. دارائیهای نامشهودی همچون مدیریت دانش، وزنجیره تامین اثر مستقیمی بر روی موفقیت سازمانها دارد. امروزه با دگرگون شدن معادلات اقتصادی، رقابتبین شرکتی، اهمیت خود را از دست داده است و رقابت بین زنجیره های تامین جهت ارائه حداکثر ارزش به مشتری، مورد تاکید قرار گرفته است. بنابراین سازمانها میبایست بکوشند، به صورت یکپارچه و هماهنگ با سایر اعضای زنجیره، قابلیتهای رقابتی کل زنجیره تامین را بهبود دهند. در این مسیر، موضوع مدیریت یکپارچه سرمایه دانشی زنجیره تامین نیز چه در بهبود ویژگیهای عملکردی زنجیره و چه در ارتقاء انسجام زنجیره اهمیت دارد. مدیریت دانش، یکی از مهمترین منابع رقابتی برای هر سازمان محسوب میشود، به نحوی که بسیاری معتقدند شرکتهایی که بتوانند هرچه سریعتر دانش را کسب و به مرحله کاربردی برسانند در یک بازاررقابتی، موفق تر خواهند بود. بعلاوه، مدیریت دانش از توانمندسازهای اصلی مدیریت زنجیره تامین به حسابمی آید. بهینه سازی و خلق ارزش در زنجیره تامین از رویکردهای جدیدی است که میتواند مزیت رقابتی پایدار برای شرکتها ایجاد کند. فعالیت های ارزش آفرین و تمرکز بر آنها که بر اساس مدل پورتر ارائه میگردند، از اصول بهینه سازی به حساب می آید و رعایت فاکتورهای این مدل میتواند در توسعه و بهبود زنجیره تامین مثمرثمر باشد. استفاده نظاممند و سیستماتیک مدیریت دانش از کاتالیزورهای فرآیند بهینه سازی است.

مدیریت دانش، زنجیره تامین، مدیریت زنجیره تامین شرکت.