نگهداری بیولوژیک مواد غذایی با استفاده از باکتریوفاژ

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 551

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FOODCONG05_036

تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1401

Abstract:

حفاظت زیستی یکی از روشهای افزایش ماندگاری مواد غذایی است که از میکروبیوتای طبیعی یا ضد میکروبی استفاده میکند. روشهای سنتی ضد میکروبی جمعیت میکروبی غذاها را کاهش میدهند، اما دارای معایب قابل توجهی مانند سرمایه گذاری اولیه،آسیب به تجهیزات عملآوری و تاثیر بر ویژگیهای حسی و احتمالا ارزش غذایی فرآورده هستند. مهمترین معایب این استراتژیهاحذف باکتریهای مفید و طبیعی غذاها است. در حال حاضر، حفاظت زیستی از طریق کشتهای باکتریایی محافظ و محصولات ضدمیکروبی آنها یا ترکیبات ضد باکتریایی مشتق شده از گیاهان به عنوان استراتژی هایی برای حفظ ماندگاری طولانی مدت محصولات غذایی پیشنهاد شده است. یکی دیگر از دسته های نوظهور نگهدارنده های غذایی، باکتریوفاژها هستند. در سالهای اخیر به طور گسترده ای کاربرد باکتریوفاژها در صنایع غذایی شناخته شده است. آنها به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیکها برای سلامت حیوانات، نگهدارنده های زیستی غذا و ابزاری برای تشخیص باکتریهای بیماریزا در سرتاسر زنجیره غذایی پیشنهاد شدهاند. باکتریوفاژها ویروسهایی هستند که فقط سلولهای باکتریایی را آلوده و لیز میکنند. ازاینرو، آنها دو ویژگی منحصر به فرد مرتبط ومناسب برای ایمنی مواد غذایی را نشان میدهند. کنترل توسط باکتریوفاژ به منزله روش سبز و طبیعی است که از باکتریوفاژهای لیتیکبرای حذف باکتریهای بیماریزا استفاده میکند. کنترل زیستی توسط باکتریوفاژ به عنوان روش موثر برای حذف ایمن باکتریهای بیماریزا شناخته شده است. بااینحال، تائید باکتریوفاژها به عنوان افزودنیهای غذایی، منجر به بحث در مورد ویروسهای خوراکی شده است. این بررسی، کاربردهای فاژها را برای کنترل عوامل بیماریزای منتقله از طریق غذا و چالشهایی را که برای بهرهبرداری از این موجودات بیولوژیکی نیاز است، بحث میکند.

Keywords:

ایمنی غذا , باکتریوفاژ , بیماری فرآورده های غذایی , حفاظت بیولوژیک , فاژ.

Authors

مینا سیف زاده

مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان، پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، انزلی، ایران