اثر بخشی آموزش تاب آوری بر فشار روانی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش تاب آ وری بر فشار روانی دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه بود. بدین منظور از بین کلیه دانشجویان ساکن در خوابگاه های شهرستان بندر عباس ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام گرفت. از بین ۲ گروه آزمایش و گواه گروه آزمایش ۹ جلسه آموزش تاب آوری دریافت کردند. میزان استرس هر دو گروه پیش از آغاز طرح و پس از اجرای طرح بوسیله پرسش نامه استرس هری مورد سنجش قرار گرفت. بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و روش تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه گواه وجود دارد بدین معنا که آموزش برنامه تاب آوری موجب کاهش معنادار در میانگین نمرات استرس گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید. نتایج پژوهش نشان داد برنامه تاب آوری می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای کاهش فشار روانی دانشجویان بکار رود.

Keywords:

تاب آوری , فشار روانی , دانشجویان دختر