بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان می باشد. روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اراک در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند. حجم نمونه ۱۵۰ نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاباکینگ، فیدل و اولمن (۲۰۰۷) بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۸)، مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (۱۹۹۰) و مقیاس تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و الگوی ارتباطی گفت و شنود با اعتیاد به اینترنت رابطه منفی و معنادار وجود دارد (۰۱/۰>P). بین سبک دلبستگی اضطرابی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۵/۰>P). بین سبک الگوی ارتباطی همنوایی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۱/۰>P). بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اعتیاد به اینترنت رابطه معنادار وجود نداشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که ۳/۲۴ درصد واریانس اعتیاد به اینترنت به وسیله سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده نقش مهمی در پیش بینی اعتیاد به اینترنت دانشجویان دختر و پسردارند.

Keywords:

اعتیاد به اینترنت , سبک های دلبستگی , الگوهای ارتباطی خانواده , دانشجویان