پیشبینی وضعیت خشکسالی طی دوره ۲۱۰۰-۲۰۲۰ تحت رویکرد تغییر اقلیم (مطالعه موردی: شهرستان جوانرود)

استفاده بیش از حد از سوختهای فسیلی، افزایش جمعیت و گسترش صنایع موجب زیاد شدن گازهای گلخانهای میشود، این افزایش گازهای گلخانهای سبب بروز پدیدهی تغییر اقلیم میگردد. لذا هدف از این تحقیق پیشبینی تغییرات اقلیمی شهرستان جوانرود با استفاده از مدلهای ریز مقیاس گردش عمومی جو قابل دسترس در مدل LARS-WG۶ (GFDL-CM۳, MPI-ESM-MR, MIROC۵) تحت سناریوهای RCP۴.۵ و RCP۸.۵ برای دوره ۲۰۲۰الی ۲۱۰۰ با دوره پایه ۱۹۸۰ الی ۲۰۱۰ است، برای ارزیابی دادههای پیشبینی شده در مدل LARS-WG به بررسی میزان خطای دادههای مشاهداتی و پیشبینی شده با استفاده از معیارهای R۲, RMSE, MSE, MAD پرداخته شد و نتایج نشان داد مدل LARS-WG قابلیت لازم برای پیشبینی دادههای اقلیمی در آینده رادارد و در بین زیر مدلها، مدل MPI-ESM-MR تحت سناریو RCP۴.۵ از ضریب اطمینان بالاتری نسبت به سایر زیر مدلهای ارزیابی شده دارا است. همچنین تمامی مدلها بیانگر افزایش متوسط دمای حداقل و حداکثر و تغییر الگوی بارش در دورههای زمانی آینده در مناطق مورد مطالعه است. در ادامه نیز شاخصهای SPI و دو مارتن برای تمامی مدلها محاسبه گردید بر اساس شاخص SPI تمامی مدلهای اقلیمی مورد ارزیابی شده نشان دادند تا سال ۲۱۰۰ سالهایی با شاخص نرمال کاهش یافته در مقابل شرایط خشک افزایش خواهد یافت.

Keywords:

تغییر اقلیم , جوانرود , ریزمقیاس , شاخصSPI , مدل LARS-WG