سعیده ایزدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

در حال حاضر با پیشرفت علوم کامپیوتر و نقش آن در سرعت انتقال داده ها، لازم است تا مدل های هیدرولوژیکی نیز همگام با توسعه فناوری اطلاعات توسعه یابند و به جای استفاده از روش های توصیفی و شماره منحنی، از مدل های “داده محور” برای پیش بینی سیلاب و رواناب استفاده گردد. مدل ریاضی ۳RMبر مبنای منحنی مفهومی SCS-CN توسط شامحمدی نگارش شده است. هدف اصلی این مطالعه، معرفی مدل نگهداشت کل (S_t=f(F_max,S_max,p_a)) و مدل رواناب (Q=f( S_t,p_a)) می باشد که منجر به برآورد عمق نگهداشت و عمق رواناب در حوزه های آبخیز می گردد. برای محاسبه مقادیر نگهداشت موثر پیشین (رطوبت پیشین) نیز از بیلان آبی استفاده شده است. هم چنین مقادیر حداکثر نگهداشت اولیه (I)، حداکثر نگهداشت ثانویه (Fmax) و نگهداشت پتانسیل حوزه آبخیز (Smax) با استفاده از داده های آماری بارش (Pa) حاصل می گردد.

بیلان آب، حوزه های آبخیز، رطوبت پیشین، مدل بارش-رواناب-نگهداشت.