علیرضا خسروی - دانشجوی دکتری علوم قرآن وحدیث، واحد یادگار امام خمینی(ره) ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
سیده فاطمه حسینی میرصفی - استادیار علوم قرآن وحدیث، واحد یادگار امام خمینی(ره) ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

اصولا فصل ممیز انسان الهی از فرد مادی در توحید است. قرآن وجود خدا را امری روشن دانسته و تردید دراین باره را بی مورد تلقی کرده است. فرق اسلامی در اعتقاد به اصل وجود خدا اختلافی ندارند، ولی در صفات خدا دچار اختلاف شده اند که یکی از این اختلافات، موضوع رویت خداست. سلیمان الرومی با تاثیرپذیری از دیدگاه های سلفی ابن تیمیه، به رویت خدا در آخرت معتقد بوده و اعتقاد شیعه در مورد عدم رویت را موردانتقاد قرار می دهد. براهین عقلی رویت خداوند را در دنیا و آخرت مردود می داند. قائلین به رویت ازجمله سلفیان، برای اثبات نظر خود به آیات و روایاتی تمسک می جویند که با تعمق در این آیات و بررسی دیدگاه مفسران، مسئله رویت خدا از این آیات نتیجه نمی شود. از طرفی آیاتی با صراحت رویت خدا را نفی می کند. روایات مورد استدلال آنان نیز دارای ضعف سندی است. در منابع حدیثی اهل سنت و شیعه نیز روایاتی در رد رویت خدا وجود دارد.

الرومی, رویت خدا, عقل, قرآن, روایات