رعنا دینی - مربی گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، موسسه آموزش عالی و علم و فن آوری شمس، تبریز، ایران
امیر قیامی راد - استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
علیرضا روحانی - دانشیار گروه ارتوپدی جراحان شانه و آرنج دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

هدف: مفصل شانه یکی از مستعدترین مفاصل بدن برای آسیب دیدگی است. عارضه شانه منجمد یکی از شایع ترین علت های درد و ناتوانی شانه است. به دنبال این آسیب مفصل شانه سفت و بی تحرک می شود و در حرکات فعال و غیر فعال با محدودیت مواجه می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرین درمانی با و بدون مکمل شاک ویو بر میزان درد و دامنه حرکتی مفصل شانه بیماران مبتلا به شانه منجمد انجام شد.  روش بررسی: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که با دو گروه تجربی و یک گروه کنترل انجام شد. بدین منظور ۴۰ نفر زن و مرد مبتلا به شانه منجمد در دو گروه ۱۳ نفری تمرین درمانی با و بدون مکمل شاک ویو درمانی و یک گروه کنترل ۱۴ نفری تقسیم شدند. سپس میزان درد شانه با استفاده از پرسشنامه نمره ثابت مورلی (Constant :Morley Score; CMS)،  و دامنه حرکتی با گونیامتر مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس آزمودنی ­های گروه تجربی تمرینات را برای مدت شش هفته انجام دادند. در نهایت پس آزمون همانند پیش آزمون از آزمودنی ­ها سنجیده شد. داده ­ها بعد از جمع آوری اطلاعات با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنادار (Least Significant Difference; LSD) با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد در تمامی متغیرهای دامنه حرکتی و درد اختلاف معنی داری بین سه گروه وجود داشت (۰/۰۵>p) بنابراین برای بررسی اختلافات بین گروهی از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد در تمامی متغیرهای دامنه حرکتی شانه و همچنین میزان درد شانه تنها بین گروه­ های تمرین درمانی و شاک ویو با گروه کنترل و همچنین بین گروه تمرین درمانی بدون شاک ویو و کنترل اختلاف معنی داری مشاهده شد (۰/۰۵>p) اما این اختلاف بین دو گروه تجربی درهیچ یک از متغیرها معنی دار نبود (۰/۰۵

کپسولیت چسبنده مفصل شانه, شاک ویو درمانی, شانه منجمد