بررسی رابطه تکنولوژی آموزشی بر میزان یادگیری خود راهبر دانشآموزان دورهی ابتدایی ناحیه یک ارومیه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تکنولوژی آموزشی بر میزان یادگیری خود راهبر دانشآموزان دورهی ابتدایی ناحیه ۱ ارومیه بود که با روش توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش تعداد ۴۳۱۸۳ از نفر دانشآموزان بوده است که بر اساس جدول مورگان و به روش نمونهگیری تصادفی تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب و به پرسشنامهای متشکل از تکنولوژی آموزشی، یادگیری خود راهبر پاسخ دادند. برای تعیین اعتبار و روایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که میزان آلفای محاسبه شده برای پرسشنامه تکنولوژی آموزشی۸۴/۰ و برای پرسشنامه یادگیری خود راهبر ۹۳/۰ محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار spss استفاده شده است. برای انجام تحلیلهای استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. به طور کلی نتایج همبستگی پیرسون نشان دهندهی این است که بین مولفههای تکنولوژی آموزشی با ابعاد(آگاهی، راهبردهای یادگیری، فعالیتهای یادگیری، ارزشیابی، مهارتهای بین فردی) یادگیری خودراهبر دانشآموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

تکنولوژی آموزشی , یادگیری , یادگیری خودراهبر.