علی گودرزوند چگینی - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناسی ارشد کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره)– ایران

توجه به توسعه پایدار شهری امری مهم و دغدغه بسیاری از شهرسازان بوده و است، پس شایسته است با مطالعه همه جانبه، متناسب با مکان و محیط شهری و ظرفیت های آن، اهداف و فعالیت های مورد نیاز شهر را به مرحله اجرا برسانیم و از اجرای برنامه های زودهنگام، صرفا برای رفع مشکل کنونی پرهیز کنیم و به آینده شهر نیز توجه ویژه داشته باشیم. توجه صرف به رفع معضلات کنونی و بی توجهی به آینده در کشورهای در حال توسعه، توسعه ناپایدار را در تمام وجوه شهر از جمله معماری بناها و طراحی فضاهای شهری در پی داشته است. در این کشورها بیشترین تمرکز بر رفع مشکلات کنونی است و در این راستا از منابع زیادی استفاده می شود. ادامه چنین روندی موجب شده این کشورها در آینده با مشکلات زیادی مواجه شوند. با توجه به روند رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژی های پایدار، کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدید ناپذیر و وجود منابع مناسب انرژی های پایدار (خورشید، آب، باد، بیوگاز و …) در کشور، معماران می توانند با طراحی مناسب و هماهنگ با اقلیم و استفاده از الگوهای معماری بومی ایران که به شیوه های مناسبی از انرژی های پایدار در طراحی معماری بهره گرفته اند با توجه به تکنولوژی و علوم جدید، فضایی مناسب و متناسب با محیط زیست به وجود آورند که کمترین تاثیر منفی را بر محیط شهری دارد و اتلاف منابع در شهر را به حداقل می رساند.

کلمات کلیدی: مدیریت شهری، مدیریت، شهر، شهرسازی.