تاثیر دیپلماسی آب بر حکمرانی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

ایران کشوری است که در منطقه گرم و خشک غرب آسیا واقع شده است و تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین و استفاده بیش از حد از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی و به کارگیری روش های سنتی در تامین و مدیریت منابع آبی کشور از سویی، و افزایش نیاز و تقاضای به آب از سوی دیگر، سبب شده است تا منابع آبی ایران پاسخگوی نیازهای حال و آینده نباشند. پیش بینی شده است با توجه به ماهیت شدیدا رقابت پذیر آب، و کاهش منابع آبی و افزایش سطح نیاز به دلیل توسعه و افزایش جمعیت، بحران های امنیتی متعددی در حوزه منابع آبی بروز نماید. از آنجایی که بخش عمده ای از منابع و سرچشمه های آبی کشور در فراسوی مرزهای ایران قرار دارد؛ همین امر می تواند موجب بروز و هم افزایی تنش ها و تهدیداتی برای امنیت ملی ایران شود. از این رو، به کارگیری دیپلماسی آب توسط نظام حکمرانی و طراحی و سیاستگذاری های مناسب در جهت جلوگیری از این تهدیدات، ارتباط روزافزونی با امنیت ملی ایران می یابد. حال سوال این پژوهش این است که چگونه دیپلماسی آب بر حکمرانی امنیت ملی ایران تاثیر می گذارد؟ فرضیه این نوشتار این است که دیپلماسی آبی موثر، می تواند از طریق ممانعت از امنیتی شدن مشکلات آبی از بروز و تسری بخش عمده ای از تهدیدات فیزیکی و برساختی در حوزه امنیت ملی جلوگیری نماید. چارچوب نظری این پژوهش، مکتب کپنهاگ است که با توسعه مفهوم امنیت، آن را در حوزه های گوناگون بررسی و از منظر امنیتی شدن مورد مطالعه قرار می دهد.

Keywords:

دیپلماسی آب , حکمرانی امنیت ملی , امنیت زیست محیطی , امنیتی شدن