زهرا خزایی علی آباد - لیسانس علوم تربیتی دانشگاه گیلان
فاطمه امیری گنگری - لیسانس علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان آمل

هدف اساسی این مقاله معرفی سیر تاریخی ساختار تربیت معلم در آموزش وپرورش ایران می باشد که از زمان تاسیس دارالفنون درسال ۱۲۲۸ ه.ش و وزارت علوم در سال ۱۲۳۲ ه.ش آغازشده که از سال ۱۲۹۷ مراکز تربیت معلم به صورت رسمی و قانونیگسترش یافته است. معمولا آموزش وپرورش هر کشوری توسط معلمان آن کشور شکل می گیرد که بایستی سطح دانش آن ها درتمام زمینه ها افزایش یافته تا تاثیرات مثبتی بر دانش آموزان و تبع آن در جامعه و نسل های بعد داشته باشد و همچنین توجه بهتاریخچه و سیر تاریخی ساختار تربیت معلم و مسائل پیرامون آن ازجمله مباحثی است که می تواند کارشناسان و صاحب نظران رادرزمینه برنامه ریزی برای آینده در حوزه آموزش وپرورش یاری دهد. با توجه به ماهیت پژوهش انجام شده روش مورداستفاده مامروری تحلیلی می باشد لذا از منابع کتابخانه ای و پایگاه های اطلاعاتی اینترنتی بهره برده ایم. در این تحقیق به بررسی دوره هایمختلف سیر تاریخی ساختار تربیت معلم پرداخته ایم که ۵ دوره مهم را شامل می شود: ۱. دوره تاسیس دارالمعلمین و دارالمعلمات وسایر مراکز تربیت معلم ۲. دوره تاسیس دانشسرای مقدماتی، عالی و دیگر مراکز و تصویب قانون تربیت معلم ۳. دوره بازنگری دربرنامه های تربیت معلم و گسترش مراکز ۴. دوره رویکردهای مختلف به تربیت و تامین معلم، تعطیل یا محدود شدن تدریجی مراکزتربیت معلم ۵. دوره تاسیس دانشگاه فرهنگیان.

تربیت معلم، سیر تاریخی و تحول ساختاری