بررسی رابطه بین مدیریت زمان و فرسودگی شغلی کارکنان شهرداری های استان کردستان

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر رابطه بین فرسودگی شغلی و مهارت های مدیریت زمان در شهرداری های استان کردستانمی پردازد. یکی از مسائل عمده ای که همه سازمان ها و ازجمله سازمان های آموزشی با آن روبرو هستند و می تواند کاراییکارکنان و درنتیجه بهره وری سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد موضوع فرسودگی شغلی است، فرسودگی شغلی در حقیقت نوعیفرسودگی روانی است که با فشارهای روانی یا استرس های مربوط به شغل همراه است و در بین انواع مشاغل مشاهده می شود(ملک پور، ۱۳۷۶). برخی از محققان فرسودگی شغلی را از عمده ترین پیامدهای اجتناب ناپذیر استرس شغلی دانسته اند (براهنیو همکاران، ۱۳۷۹). فرسودگی شغلی را می توان به معنی از پا در آمدن، از رمق افتادن، بی حالی، سستی و رخوت دانست، بهنظر می رسد فرسودگی شغلی نوعی پاسخ فرد به عوامل فشارزای میان فردی در محیط کار می باشد (ساعتچی، ۱۳۸۷) بههمین دلیل هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین فرسودگی شغلی و مهارت های مدیریت زمان در شهرداری هایاستان کردستان بوده است و از روش پرسشنامه جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید، جامعه آماری این پژوهش کارکنانشهرداری های استان کردستان بوده که تعداد ۱۴۹ نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. داده ها با برنامه SPSS۱۸و LISREL۸.۵ با استفاده از آزمون T تک عاملی، ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. پایایی پرسشنامه ها با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و برابر با ۰/۸۷ برای مهارتهای مدیریت زمان و ۰/۸۴ برای فرسودگی شغلی شد. تمامی فرضیات در سطح ۰/۹۵ مورد آزمون قرار گرفته و معنادار بودند، نیز از میان از بین ابعاد برنامه ریزی زمان بندی با ضریب ۰/۸۴- بیشترین میزان تاثیر معکوس بر فرسودگی شغلی داشته است.

Keywords:

فرسودگی شغلی , مهارتهای مدیریت زمان , شهرداری ها , استان کردستان , مدلیابی معادلات ساختاری