تاثیر تمرین هوازی و مکمل گیری ویتامین D بر میزان Fas و c-FLIP کبدی رت های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه
عنوان مقاله: تاثیر تمرین هوازی و مکمل گیری ویتامین D بر میزان Fas و c-FLIP کبدی رت های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه
شناسه ملی مقاله: JR_JKH-15-4_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JKH-15-4_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمیدرضا اعتمادی - دانشجوی دکترا، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
سجاد ارشدی - استادیار- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
عبدالعالی بنایی فر - دانشیار- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
محمدعلی آذربایجانی - استاد- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
حمیدرضا اعتمادی - دانشجوی دکترا، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
سجاد ارشدی - استادیار- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
عبدالعالی بنایی فر - دانشیار- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
محمدعلی آذربایجانی - استاد- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
مقدمه: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی منظم و مصرف ویتامین D بر آپویتوز کبدی در موش های صحرایی قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه بود. مواد و روش ها: تعداد ۶۰ سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزن ۲۰±۲۲۰ گرم به طور تصادفی به ده گروه ۶ تایی شامل: گروه شاهد (C)، آب اکسیژنه (H)، آب اکسیژنه دو برابر (۲H)، آب اکسیژنه + مکمل گیری ویتامین HD)D)، آب اکسیژنه دوبرابر + مکمل گیری ویتامین ۲HD)D۳)، آب اکسیژنه + تمرین ورزشی (HE)، آب اکسیژنه دوبرابر + تمرین ورزشی (۲HE)، آب اکسیژنه + مکمل گیری ویتامین D۳+ تمرین ورزشی (HDE)، آب اکسیژنه دوبرابر + مکمل گیری ویتامین D۳+ تمرین ورزشی (۲HDE) و دی متیل سولفواکساید + سالین (DMSO) تقسیم شدند. پس از آن، حیوانات به مدت ۸ هفته تحت مداخلات القا استرس اکسیداتیو (تزریق درون صفاقی H۲O۲ به صورت ۳ بار در هفته)، مصرف ویتامین D (به صورت تزریق روزانه درون صفاقی) و ورزش روزانه نوارگردان (مدت هر جلسه تمرین ۳۰ الی ۶۰ دقیقه، با سرعت ۸ الی ۲۰ بار در هفته)، مصرف ویتامین D ( به صورت تزریق روزانه درون صفاقی) و ورزش روزانه نوارگردان (مدت هر جلسه تمرین ۳۰ الی ۶۰ دقیقه، با سرعت ۸ الی ۲۰ متر/دقیقه) قرار گرفتند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی موش های صحرایی قربانی شدند و بافت کبد استخراج گردید. و میزان غلظت پروتئین های Fas و c-FLIP با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. جهت مقایسه متغیرها بین گروه ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که میزان پروتئین Fas در گروه کنترل کمتر بود (P<۰/۰۰۱۸). همچنین، گروه های ۲HE و ۲HDE در مقایسه با گروه ۲H میزان کمتری از پروتئین Fas را نشان دادند (P<۰/۰۰۲۷). بعلاوه، گروه HE در مقایسه با گروه H و گروه های ۲HE و ۲HDE در مقایسه با گروه ۲H میزان بیشتری از پروتئین c-FLIP را نشان دادند (P۰۰۰۱۸). نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که قرار دادن موش های صحرایی در معرض آب اکسیژنه آبشار آپوپتوزی را در بافت کبد راه اندازی می کند. با این حال، ورزش منظم نوارگردان توانست تا حدود زیادی این اثر را تعدیل نماید. ا ما مصرف مکمل ویتامین D چنین اثری به دنبال نداشت.
کلمات کلیدی: آپویتوز، ،c-FLIP ،Fas، کبد، تمرین هوازی، ویتامین D
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1546496/