کشتی تایتانیک دولت سالاری در خشکی غرق می شود !

هشدار درباره بحران آب امری نوپدید نیست. از هشدارهای دهه های ۴۰ و ۵۰شمسی درخصوص ظرفیت بروز بحران تاکنون؛ همه شواهد نشان می دهد پیدایشبحران و نپرداختن به راهکارهای مدیریت آن، نه معلول ضعف دانایی، بلکه محصول«ناتوانی سیستمی» است. این یافته دلالت های بسیار مهمی دارد: نخست اینکه اگر پیشرفت بحران محصول «ندانستن» نبوده است، پس علم امروز ما بر شرایط بحرانی آب هم به تنهایی موجب شکل گیری اراده اجتماعی و سیاسی لازم برای حل بحران نخواهد شد. دوم، کاملا ممکن است که در شرایط سقوط کل سیستم منابع آبی بهسمت بحران، برخی اجزای سیستم از شرایط موجود منتفع شوند و نظام روابط میاناجزا به گونه یی عمل کند که وقتی همگان در کوتاه مدت از کارشان نفع می برند،فاجعه از راه برسد بدون آنکه سیستم واکنش مناسبی داشته باشد. داستان ما از یکجهت شبیه کشتی تایتانیک است؛ کشتی مجلل دولت سالاری در آستانه برخورد باصخره است اما از دیده بان تا ناخدا، از مسافران تا سکانداران، همه سرگرم عیش ونوشند غافل از آنکه مسیر حرکت به سوی مهلکه است.

Keywords:

بحران آب