گیتی صلاحی اصفهانی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور

یکپارچه سازی اراضی در گرو شناخت تاب آوری و برنامه ریزی برای اقتصاد روستا است. بسیاری از اراضی که دستخوش یکپارچه سازی شده اند در اثر عدم تاب آوری مناسب با شکست مواجه می شوند. در این راستا این مقاله با هدف کاربردی و روش توصیفی- پیمایشی به بررسی تاب آوری اقتصادی بهره برداران در یکپارچه سازی اراضی در بخش نوبران شهرستان ساوه و در روستای گوزلدره پرداخته است. ابزار پژوهش (به تعداد ۵۰ نفر بهره بردار در یکپارچه سازی) پرسشنامه، مصاحبه و برگزاری کارگاه های مشارکتی است که با استفاده از مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون (CD-Risc) و مقیاس یکپارچه سازی اراضی طراحی و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که ۶ عامل امکان استفاده از ماشین آلات کشاورزی، کاهش هزینه ها، افزایش ارزش زمین، افزایش راندمان تولید، تنوع محصول و گسترش سطح زیر کشت در مجموع درصد واریانس سازه تاب آوری اقتصادی یکپارچه سازی اراضی روستایی را تبیین کرده اند. نتایج نشا ن می دهند که اتخاذ رویکرد یکپارچه سازی اراضی منجر به تاب آوری بیشتر خانوارهای روستایی شده است.

تاب آوری اقتصادی، یکپارچه سازی اراضی، بخش نوبران ساوه، روستای گوزلدره