محمدمهدی سینی چی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ایران
محمد جعفری - استاد راهنما گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ایران

در عهد امویان مراکز علمی و ادبی به دو گونه مراکز معقول و منقول تقسیم می شد. علوم معقول،علومی بودند که از راه فکر به آن دست می یافتند و پیش از اسلام مراکزی توسط اقوامی چونیونانیان، ایرانیان و سریانیان در سرزمین های مصر و ایران تاسیس شده بود، ولی علوم معقول بهعلوم شرعی و علوم ادبی منقسم می گردد که توسط واضعی وضع می شده است.در این مراکز علوم اسلامی خصوصا علوم قرآن (قرائت و تفسیر) فقه و حدیث تدریس می شد.نگارنده در این مقاله به بررسی هر دو دسته علمی می پردازد.

اسلام، امویان، مراکز علمی و ادبی