باززنده سازی اکولوژیکی در راستای پایداری کریدرهای آبی تهران (نمونه موردی: طراحی منظر روددره اوین- درکه، محدوده پل مدیریت تا پل ولایت)

با نگاهی به روددره های ایران می توان دریافت که امروزه، شاخصه های پایداری و اکولوژی به نحو ضعیفی به اجرا درآمده اند؛به طوری که عدم رعایت این اصول، از طرفی منجر به رهاشدگی روددره ها و القای کاربری های سوء به آن ها و از طرفی دیگرایجاد خلوتی، ناامنی و ظهور پدیده زاغه نشینی گردیده که در نتیجه مانع از مطرح شدن روددره ها به عنوان "فضای شهری موفقمتعلق به مردم" شده است. در پژوهش حاضر، با فرض بر این که با ایجاد پارامترهای پایداری در روددره های شهری، هویت آنبرای آیندگان حفظ می گردد، به این پرسش اصلی که "نقش منظرپردازی روددره ی اوین- درکه در پایداری اکولوژیکی منطقهچیست؟" پاسخ داده خواهد شد. هدف از مقاله حاضر، ایجاد اکوپارکی تفرجی، پویا، منعطف، پاسخگو و ارگانیک توسطمنظرپردازی پایدار اکولوژیک روددره های شهری می باشد. پژوهش حاضر، کیفی و ماهیت آن، توصیفی- تحلیلی و روشگردآوری داده ها، میدانی و کتابخانه ای می باشد؛ داده ها توسط روش های مشاهده، عکاسی، بازدید مقطعی و برداشت، گردآوریو سپس از اسنادی چون اطلس تهران، تصاویر ماهواره ای و نقشه های GIS در شناخت و تحلیل سایت با روش های سوات،ماتریس سازگاری و ماتریس مطلوبیت استفاده گردید. ماحصل این که پژوهش حاضر، گویای اهمیت پایداری اکولوژیکی وراهکارهای تحقق آن در منظرپردازی روددره های شهری است و ضمن اثبات تاثیرگذاری این رویکرد در تجلی پایداریاکولوژیکی در یک منطقه، به نقش روددره اوین- درکه در تفرج، آرامش، تعاملات اجتماعی و نهایتا تقلیل ناسازگاری در تهرانمی پردازد. اکوپارک پیشنهادی برای این منطقه، دارای فضاهای تامین کننده سلامت، آسایش، امنیت و رفاه برای شهرنشینانمی باشند؛ بنابراین پایداری اکولوژیکی میبایست بهعنوان راهبردی جامع در مدیریت شهری، مورد مداقه قرار گیرد تا باپیاده سازی راهبردهای این رویکرد، پایداری اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، تجلی یابد و با مشارکت فعال شهروندان،حس ارزشمندی و مقبولیت در آنان در مواجهه با مناظر شهری ارتقاء یابد.

Keywords:

طراحی منظر , روددره , پایداری اکولوژیکی , اوین- درکه