تجدد گرایی فرهنگی زنان در افغانستان نوین

هیچ کشوری موفق به پیشرفت نخواهد شد، مگر اینکه زنان آن کشور از پرده انزوا خارج شوند. تجدد گرایی را می توان یک جریان و روند فرهنگی سازی در زمینه های مختلف اجتماعی، تحقیقی، سیاسی، ت اریخی، دینی، مذهبی، اقتصادی، ادبی و هنری و ... یک جامعه نو پا که به سوی مدرن شدن تلاش دارد، خطاب کرد. ا ین تجدد با محوریت انسان و تکیه بر آزادی بینش و دانش او وابسته است. بدون تردید می توان ملکه ثریا، همسر غازی امان الله خان و دخت محمنود طرزی را جزء سردمداران این نهله تجدد گرایی فرهنگی زنان در افغانستان خواند. منشا و رویکرد تجدد گرایانه و حرکت به سوی یک افغانستان مدرن از جایی آغاز می شود که غازی امان الله خان همراه به همسرش از سفر هفت ماهه به اغفانستان بر می گردند، و برای یک اغانستان نوین، سلسله اقدامات تجدد گرایانه ای در زمینه های فرهنگی، هنری و علمی همچون ساخت و تاسیس مساجد، مکاتب، کتابخانه ها، سینما و تیاتر، آزادی فردی و اجتماعی، حقوق زنان، تعلیم و تربیت، رسانه ها و ... را رقم می زنند. بدون شک، جامعه سنتی افغانستان و طرز نگاه و بینش مدرنیته ملکه ثریا در راستای بالندگی زنان آن وقت، با هم سنخیت نداشت، با آن همه، اصلاحات بنیادی در روند تعالی شدن افغانستان، رقم خورد. روش تحقیق در این مقالظ تاریخیف تحلیلی و توصیفی است که با رویکرد تجدد گرایی به جمع آوری مطالب پرداخته است.

Keywords:

تجدد گرایی , توانمندسازی , ملکه ثریا , فرهنگ , اجتماع