عبداله جمالی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مسجدسلیمان، گروه معماری، مسجدسلیمان، ایران

یک فضای سبز موفق می تواند منجر به خلق فضای مناسب برای زندگی باشد. در مقابل یک فضای سبز ناموفق؛ صدمات جبران ناپذیری به آن وارد می کند. امروزه طراحان شهری می توانند فرصت های بهتری جهت خلق فضاهای جمعی در مقایسه با گذشته فراهم کنند. در جوامع پایدار، تعادل میان طراحی ساختمان ها و کیفیت فضاهای بیرون در مقیاس محله و یا منطقه برقرار می باشد. امروزه حداقل سرانه موردنیاز برای فضاها و امکانات جانبی آن جهت اوقات فراغت مردم، در نظر گرفته شده است. این امر بدون توجه به جنبه های کیفی، تنها بر پایه عوامل کمی، انجام گرفته است. سیاست جدید در طراحی شهرها، بر این پایه می باشد که به همان اندازه که فاکتورهای کمی در محدوده وسیعی از انواع فضاهای سبز به همراه تنوع در نوع استفاده کننده ها، دخیل می باشد، فاکتورهای کیفی نیز مدنظر قرار گیرند. این مطالعه بر آن است تا فاکتورهای کیفی جهت ایجاد یک فضای سبز مطلوب را معرفی نماید و تا با استفاده از این فاکتورها و تلفیق با فاکتورهای کمی، جانمایی فضای سبز بهینه را نتیجه دهد.

اوقات فراغت، فضای سبز، جانمایی فضای سبز شهری، فاکتورهای کیفی موثر