بررسی روند تغییرات و توسعه فیزیکی کلانشهر اهواز با تاکید بر شاخص های اجتماعی، شهری و محیط زیست

شهر اهواز در خلال سال های ۱۳۳۴ تا ۱۳۹۲ بیشترین تغییرات فیزیکی را در سطح شهر داشته و باعث اشغال و جایگزینشدن زمین های کشاورزی و تبدیل این زمینها به کاربری مسکونی و صنعتی و غیره شده است. در این مطالعه سعی براین است که تغییرات به وجود آمده بین سالهای ۱۳۳۴ تا ۱۳۹۲ با استفاده از تصاویر عکس های هوایی و نرم افزارهایسنجش از دور و GIS مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج حاکی از آن است کاربری هایی همچون پارکینگ، مذهبی، نظامی و انتظامی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، کارگاه های کوچک، تاسیسات و تجهیزات شهری به ترتیب بیشترین تغییرات را درشهر اهواز داشته اند. همچنین جهت سنجش اثرات زیست محیطی گسترش شهری از تکنیک دلفی بهره گرفته شد. نتایجنشان داد که تغییرات آب و هوایی، کاهش سطح تولید زمین های کشاورزی، کاهش تنوع محصولات، تخریب منابع،آلودگی گرمایی و آلودگی آب وهوا، مهمترین اثرات زیست محیطی گسترش شهری محسوب می شوند.

Keywords:

رشد فیزیکی , تصاویر ماهواره ای , GIS , شهر اهواز