نقش تدوین استراتژی در تاب آوری کسب و کارهای متوسط در بحران کرونا (مطالعه موردی صنایع متوسط مستقر در شهرک های صنعتی شیراز)

بحران ها جزو عوامل محیطی غیرقابل کنترل و بعنوان تهدیدی جدی برای چرخه حیات کسب و کارها تلقی می شوند. همه-گیری کرونا نیز بعنوان بحرانی جهان شمول، تمام بنگاه های اقتصادی بویژه کسب و کارهای کوچک و متوسط که به لحاظ ساختاری بیشتر در معرض آسیب هستند را متاثر نموده است. در این شرایط که بی ثباتی و عدم اطمینان از مشخصه های بارز آن است، نسخه تاب آوری بعنوان اولین پیشنهاد برای این دسته از صنایع، نیازمند تعمقی جدی است. هدف از این پژوهش علاوه بر بررسی تاب آوری از زاویه ای متفاوت، به تبیین نقش و جایگاه استراتژی های سطح بنگاه و عملیاتی در تاب آوری می-پردازد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از جنبه نوع و نحوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است. برای انجام این تحقیق تعداد ۵۰ بنگاه متوسط که در سطح شهرک های صنعتی پیرامون شهر شیراز مستقر هستند، از بین جامعه آماری صنایع متوسط در کل کشور انتخاب و با استفاده از شیوه مصاحبه عمیق با ۸۰ تن از مدیران ارشد این دسته از سازمان ها، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری گردید. یافته های پژوهش حاکی از تاثیر بسزای تدوین استراتژی های سطح بنگاه و عملیاتی بر تاب آوری کسب و کارها در عبور از بحران است. همچنین یافته های پژوهش نشان دهنده ارتباط بین هم راستایی در استراتژی ها و تاب آوری در سازمان ها است.

Keywords:

تاب آوری , بحران , کرونا , همبستگی , استراتژی بنگاه , استراتژی عملیاتی