اثربخشی رویکرد هیجان مدار در تنظیم هیجان، رضایت جنسی و سازگاری زوجین جوان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تاثیر رویکرد هیجانمدار در تنظیم هیجان، رضایت جنسی و سازگاری زوجین دارایفرزند آهسته گام بود.روش کار: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه ی آماری اینپژوهش کلیه زوجین دارای فرزند آهسته گام شهرستان اشنویه در سال ۱۳۹۹ بوند که به صورت نمونه گیری دردسترس هدفمند ۱۶ زوج به عنوان نمونه انتخاب گردید که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۸ نفر) و گواه(۸ نفر) جایگزین شدند. متغیر رویکرد هیجان مدار که در ۸ جلسه بر روی گروه آزمایش انجام شد و در گروه گواههیچ مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر (۱۹۷۶) و پرسشنامه ی رضایتجنسی لارسون و تنظیم هیجانی گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) است و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار داده شدند.یافته ها: یافته های این پژوهش با استفاده از روش آمار توصیفی شامل (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(آزمون کوواریانس چندمتغیره و تحلیل یکطرفه) نشان داد که آموزش رویکرد هیجان مدار بر تنظیم هیجان، رضایتجنسی و سازگاری زناشویی در پس آزمون تاثیر دارد.نتیجه گیری: نتیجه گیری نهایی این که شیوه ی فوق تاثیر به سزایی در افزایش تنظیم هیجان، رضایت جنسی وسازگاری زناشویی و متخصصان خانواده میتوانند از این آموزش ها برای غنی سازی روابط زوج ها استفاده کنند.

Keywords:

تنظیم هیجان , سازگاری زناشویی , کودکان آهسته گام , رضایت جنسی , رویکرد هیجان مدار