بررسی میزان مقبولیت آموزش مجازی از دیدگاه اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز خوی

با شروع عصر انفجار اطلاعات لزوم توجه به آموزش مجازی بیش از بیش احساس شد، اکثر مراکز آموزشی بیشتر در جهت کاهش هزینه های مادی و نیروی انسانی به دنبال گسترش و توسعه این نوع آموزش رفتند. هدف از این تحقیق بررسی میزان مقبولیت آموزش مجازی در دانشگاه پیام نور از دیدگاه اعضای هیئت علمی و دانشجویان آن می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حدود ۳۲۰ نفر از دانشجویان رشته تاریخ و فلسفه آموزش وپرورش بوده که به صورت مجازی آموزش می دیدند و حدود ۲۰ نفر از اساتید برجسته و فعال در این حوزه بوده، نمونه تحقیق ۱۲۰ نفر از دانشجویان و ۱۸ نفر از اساتید طبق جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه میزان مقبولیت آموزش مجازی میرزائی و همکاران (۱۳۹۷) بوده و میزان روایی آن توسط متخصصان و اساتید و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ ۰/۹ تعیین شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان سهولت کاربرد آموزش مجازی، نگرش، تمایل و سودمندی آن، مورد اول در سطح قابل قبولی از دیدگاه اساتید و دانشجویان نبوده و سه مورد بعدی در سطح قابل قبولی قرار داشت.

Keywords:

میزان مقبولیت , آموزش مجازی , دانشجویان و اساتید , دانشگاه پیام نور مرکز خوی