بررسی رابطه بین کمال گرایی و تعلل ورزی تحصیلی با تفکر انتقادی در بین دانشجو معلمان دختر شهر خوی

این تحقیق با هدف تعیین رابطه بین کمال گرایی و تعلل ورزی تحصیلی با تفکر انتقادی در بین دانشجو معلمان دختر شهر خوی با استفاده از روش تحقیق توصیفی– همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانشجو معلمان دختر شهر خوی بود که بر اساس جدول مورگان ۲۲۵ نفر با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد کمال گرایی فراست (۱۹۹۰)، تعلل ورزی تحصیلی سواری (۱۳۹۰) و تفکر انتقادی ریتکس (۲۰۰۳) استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی صوری و محتوایی استفاده گردید. همچنین پایایی محاسبه شده با استفاده از تکنیک آلفای کرونباخ در یک مطالعه مقدماتی برای پرسشنامه کمال گرایی ۰/۸۳۶ و برای تعلل ورزی تحصیلی ۰/۹۱۷ و برای تفکر انتقادی ۰/۷۲۹ بدست آمد. داده ها بوسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده تحلیل شدند و نتایج آزمون آن ها نشان داد که: بین کمال گرایی و تفکر انتقادی در بین دانشجو معلمان دختر شهر خوی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد (۰/۰۵). بین تعلل ورزی تحصیلی و تفکر انتقادی در بین دانشجو معلمان دختر شهر خوی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد (۰/۰۵). بین کمال گرایی و تعلل ورزی تحصیلی در بین دانشجو معلمان دختر شهر خوی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد (۰/۰۵).

Keywords:

کمال گرایی , تعلل ورزی تحصیلی , تفکر انتقادی