ربابه محمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور مرکز تهران جنوب، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شن بازی درمانی بر توجه پایدار کودکان پسر ۱۱-۸ ساله دارای اختلالات یادگیری بود. روش پژوهشی در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. تعداد ۲۰ نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری به شیوه در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. ابتدا آزمون کامپیوتری عملکرد مداوم برای هر دو گروه اجرا شد (پیش آزمون)، سپس آزمودنی های گروه آزمایش برنامه شن بازی درمانی را در قالب ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای و در طی دو ماه دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ی آموزشی دریافت نکردند. پس از مداخله پس آزمون در مورد هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا و ۲ ماه بعد مرحله پیگیری انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس مختلط در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که انجام شن بازی درمانی بر پاسخ های آزمودنی ها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در میزان خطای ارائه پاسخ، پاسخ حذف، پاسخ صحیح و زمان واکنش به طور معناداری تاثیر داشت. درنتیجه، شن بازی درمانی روی توجه پایدار اثربخش بوده است، به طوری که تاثیر آن در دوره پیگیری نیز ماندگار بود. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شن بازی درمانی یک مداخله موثر برای افزایش توجه پایدار کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری است.

شن بازی درمانی، توجه، توجه پایدار، اختلال یادگیری