شناسایی و اولویت بندی شاخص های موثر در موفقیت و شکست برنامه های دانش محور در بخش دولتی

پژوهش حاضر با سنجش وضع موجود طرح ها و برنامه های دانش محور بخش دولتی، درصدد تعیین و اولویت بندی شاخص ها و عوامل اثرگذار بر این نوع از نوآوری ها می باشد. از این رو؛ نخست با بررسی دقیق و بازخوانی مکرر برنامه ها، نظرات و نقدهای خبرگان در دو حوزه ستادی شرکت برق منطقه ای غرب و سازمان علوم پزشکی استان کرمانشاه، از طریق روش کیفی مرور سیستماتیک، مهم ترین عوامل زیربنایی اثرگذار داخلی و خارجی در تدوین این برنامه ها، شناسایی گردید و به هر کدام از عوامل، ضریب اهمیت تخصیص داده شد. با توجه به این نمرات، مهم ترین عوامل مقدماتی اثرگذار بر شکست و موفقیت این برنامه ها در قالب ابعاد سه گانه سرمایه فکری شناسایی شدند. در گام بعدی، شاخص های محوری حاصل از آزمون ناپارامتریک فریدمن بعد از مطلبوبیت سنجی از طریق طیف نانلی، وزن دهی و رتبه بندی نهایی شده اند. نتایج حاصله نشان داد که در مجموع ۱۵ شاخص مستقیما بر مدیریت برنامه های حوزه دانشی سازمان موثر هستند که در ۳ شاخه اصلی شاخص های سرمایه فکری؛ سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای، جای دارند. مهم ترین شاخص شناسایی شده، شایستگی های محوری و پس از آن به ترتیب، عوامل زیرساخت ها، فرایندها و فرهنگ سازمانی می باشد. شناسایی این عوامل موجب تدوین راه کارهای موثر در مدیریت و برنامه ریزی تعالی سازمانی و بهبود بهره وری خواهد شد.

Keywords:

برنامه های دانش محور , سرمایه فکری , عصب شناسی رهبری , مرور سیستماتیک