محمد امامی - عضو هیئت علمی، سمت مربی، دانشکده هنر، دانشگاه دامغان
سمیرا شهبازی - کارشناس ادبیات نمایشی، دانشگاه دامغان

پژوهش حاضر با هدف تطبیق تراژدی به عنوان یکی از انواع ادبی با نظریه بازی به روش کیفی- تحلیل محتوا می باشد. نظریه بازی شاخه ای ازریاضیات کاربردی است که در علوم اجتماعی به ویژه در اقتصاد مورد استفاده قرار می گیرد. نظریه بازی تلاش می کند تا رفتار ریاضی حاکم بریک موقعیت استراتژیک (تضارب منافع) را مدلسازی کند. این موقعیت، زمانی پدید می آید که موفقیت یک فرد وابسته به راهبردهایی است کهدیگران انتخاب می کنند. تراژدی تقلیدی است از واقعه ای جدی، کامل و با اندازه معین که به عمل و نه روایت و به زبانی فاخر ترس و شفقت رابرانگیزد و موجب تزکیه نفس یا کاتارسیس شود . این مقاله در پی آنست تا ابتدا اثبات کند که کاراکترهای تراژدی افرادی خردورز و دارای کنشآگاهانه هستند و سپس مسیر رخداد تراژدی را همچون یک بازی استراتژیک در نظر گرفته و به تطبیق میان ساختار تراژدی و ساختار نظریه بازیپرداخته است. در پایان نتایج به دست آمده از بررسی تراژدیها با ترسیم فرم گسترده و نرمال ارائه شده است. مدلسازی به دست آمده نشانمی دهد که برخلاف پایان ناخشنود نمایشنامه های آنتیگونه و هملت، برنده بازی قهرمانان هستند و پیروزی تراژدی در مدلسازی رقم می خورد.

تراژدی، نظریه بازی، آنتیگونه، هملت