تهمینه جاودسخن - دانشجوی دکترای پژوهش هنر، دانشگاه آزاد بین الملل کیش
علی اکبر جهانگرد - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
محمدرضا شریف زاده - استاد تمام، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
ابوالفضل داودی رکن آبادی - استاد تمام، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
ابوالقاسم دادور - استاد تمام، دانشگاه الزهرا
زهرا عرب - دانشجوی دکترای پژوهش هنر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش

تشمال، به اقوامی که در مرکز ایران و اغلب در لرستان زندگی می کنند گفته می شود، قومی که هنر و البته شغل اصلیایشان خنیاگری است. پرفورمنس در قوم تشمال از اهمیت خاصی برخوردار است، آنگونه که نه تنها نمادی از یک هنرمحسوب می شود بلکه بیانگر آیین و رسوم سنتی و مذهبی ایشان است، همچنین بیانگر اتحاد و همبستگی میان مردماناهل ایل است. پرفورمنس ستون اصلی هنر تشمال است و موسیقی به عنوان ستون اصلی پرفورمنس است که به عنوانوجه شنیداری پرفورمنس از آن یاد میکنیم. اهمیت وجوه شنیداری و دیداری در پرفورمنس تشمال به غایتی است کهبدون این دو وجه، تشمال و هنر تشمالی فاقد هویت و معنی است. این پژوهش ارکان اصلی هنر تشمالی را معرفی میکندو مجزا به هر کدام از آنها به صورت تفصیلی خواهد پرداخت. همچنین جامعه شناسی پرفورمنس فلکلور ایشان را با رویکردبه نظریه ی (محیط جوشان) امیل دورکیم بررسی خواهد کرد. در این پژوهش نوع کار تحقیقاتی، بنیادی- نظری است و ازروش تحلیلی- تاریخی استفاده شده است. روش گردآوری داده ها اسنادی و مصاحبه با مردمانی از فرهنگ یاد شده است وسپس داده ها مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این پژوهش، بیانگر آمیختگی بین هنر و شغل تشمال هااست، همچنین پرفورمنس ایشان از وجوه شنیداری و دیداری منحصر به فردی برخوردار است که هر دو وجه آن لازم وملزوم یکدیگرند و بدون هم هنر تشمالی را کامل نمی کنند. وجه شنیداری آن موسیقی تشمالی است که توانایی اجرا درهر مراسمی اعم از مذهبی، شادی و غم را داراست، وجه دیداری آن نیز انجام آیین های فلکلور به صورت گروهی است کهاین نیز معرف اتحاد و همبستگی ایشان است.

امیل دورکیم، پرفورمنس، تشمال، جامعه شناسی، موسیقی