کیان آقاعباسی - دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه گیلان پردیس دانشگاهی، بخش بیوتکنولوژی کشاورزی
ناهید عسکری - استادیار، دکتری تخصصی زیست شناسی سلولی و مولکولی، گروه بیوتکنولوژی ، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیط، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته
حسن حسنی کومله - استادیار، دکتری تخصصی بیوشیمی، عضو هیئت علمی گروه بیوتکنولوژی دانشگاه گیلان رشت ایران
مسعود ترک زاده ماهانی - استادیار، دکتری تخصصی بیوشیمی، گروه بیوتکنولوژی پژوهشکده علوم محیطی پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان ایران
عبدالله رمضانی قرا - استادیار، دکترای تخصصی بیوفیزیک، دانشکده علوم پایه عضو هیئت علمی زیست شناسی گیاهی، دانشگاه جیرفت کرمان ایران

هدف: در این تحقیق به بررسی اثرات ضدسرظانی عصاره الکلی و ابی بذر خار سنبل Blepharis persica و روی سلول های سرطانی پروستات LNCaP و اث رافزایشی آن با دارئ دوکسوربیسین پرداخته می شود. روش تحقیق: عصاره الکلی و آبی بذر خار سنبل از روش خیساندن و با اتانول ۹۶ درصد و آب مقطر تهیه شد. ۸ غلظت برای عصاره ابی و ۵ غلظت برای عصاره الکلی تهیه شد و ۴ غلظت ترکیبی دوز کم و دوکسوربیسین با غلظت های کم عصاره تهیه شد. سلول های سرطانی LNCaP و سلول های فیبروبلاست SKM کشت داده شدند. درصد زنده مانی رده های سلولی و اثر افزایش عصاره بر داروی دوکسوربیسین با کمک تست MTT اندازه گیری شد. نتایج: غلظت ۱۰ و ۷/۵ میلی گرم بر میلی لیتر عصاره آبی و غلظت ۱۰ و ۵ میلی گرم بر میلی لیتر عصاره اتانولی بذر گیاه بیشترین اثر کشندگی بر روی رده سلول های سرطانی پروستات نشان داد و عصاره ها روی سلول های فیبروبلاست اثر کشندگی کمتری نشان دادند. اثر ترکیبی دوکسوربیسین با عصاره بذر در هر رده سلولی پروستات با کنترل آنها هیچ گونه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری: عصاره آبی و اتانولی بذر خار سنبل توانایی جلوگیری از تکثیر رده سلول های سرطانی پروستات و سمیت سلولی آنها را دارد.

خارسنبل، عصاره الکلی، عصاره آبی، LNCaP ، MTT