جایگاه فضاهای سبز در گذران اوقات گردشگری شهری
Publish place: 7th National Conference on New Technologies in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 143
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCEAUD07_125
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1401
Abstract:
فضای سبز شهری به عنوان بخش جاندار محیط شهری مکمل بخش بی جان شهر، یعنی ساختار کالبدی شهر، می باشد. امروزه جامعه شناسان، روانشناسان و پزشکان بر این باورند علاوه بر تامین بهداشت جو و محیط مکان های مسکونی، نقش مثبتی در سلامتی شهروندان، بر عهده دارند که از مهمترین آن می توان به تاثیرات آن بر زندگی شهروندان می باشد که روزانه ساعاتی را برای گذراندن اوقات فراغت خود در این گونه فضا ها می گذرانند. یکی از معیار های ارزیابی کیفیت زندگی شهری در شهر ها فضای باز و سبز عمومی می باشد که از زیر معیار های اصلی شاخص اجتماعی کیفیت زندگی می باشد. امروزه نقش و اهمیت فضاهای باز و سبز در محیط زیست و کیفیت زندگی مجتمع های زیستی به طور چشمگیری رو به افزایش است. به همین جهت، در اکثر کشور ها، فضای باز و سبز جزء لاینفک تصمیمات برنامه ریزی کاربری زمین به شمار می آیند. به طور کلی بازدهی فضاهای سبز شهری در سه گروه بازدهی اکولوژیک و محیط زیستی، بازدهی کالبدی – شهرسازی و بازدهی اجتماعی – روانی قابل تقسیم بندی می باشد. فضای سبز در شهرها به عنوان ریه های تنفسی شهرنشینان بشمار می آید و به همین دلیل فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت و تندرستی در شهرها محسوب می شود. توسعه فضای سبز شهری در جهت کاهش آلودگی های شیمیایی هوای شهرها در کنار عواملی همچون ایجاد منابع گذران اوقات فراغت برای شهروندان ازجمله ضروریات زندگی شهرنشینی می باشد. و می توان گفت فضاهای سبز از یکسو موجب بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها می شود، و از سوی دیگر شرایط مناسبی را برای گذران اوقات فراغت شهروندان فراهم می سازد. مهمترین اثرات فضای سبز در شهرها کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صوتی، تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی و... است.
Keywords:
واژه کلیدی: فضاهای سبز , گردشگری شهری
Authors
فریبا بادبره
کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی