محمدرضا درودی - دانشجوی ک
لیلا شجاعی - دانشجوی دکتری شهرسازی ، دان
سید صالح سادات طوسی - دانشجوی

در چند دهه اخیر برنامه ریزی شهری به سمت شهرسازی انسان گرا گرایش پیدا کرده و سفرهای پیاده و دوچرخه دو راهکاری هستند که برنامه ریزان شهری و مهندسان حمل و نقل از آن ها به عنوان گزینهای مناسب برای شهری انسانی تر استفاده کرده اند. استفاده از دوچرخه به عنوان راهکاری که در دهه های اخیر نقش بسزایی در کاهش ترافیک کشورهای توسعه یافته پیدا کرده و این کشورها با تدوین و بکاربردن قوانین سنجیده در این زمینه توانسته اند علاوه بر کاهشحجم ترافیکو آلودگیهای زیست محیطی و صوتی گامهایی بلندی در راه توسعه پایدار بر دارند. هدف از نگارش این مقاله بررسی و تحلیل تجارب کشورهای توسعه یافته بالاخص کشورهای هلند و دانمارک ، به عنوان کشورهایی که حجم وسیعی از معضل ترافیکرا با بکارگیری از سیستم حمل و نقل دوچرخه از پیش رو بر داشته اند و همچنین ارزیابی این شکل حمل و نقل در ایران بر روی نمونه موردی منطقه نیاوران تهران و ارائه پیشنهاداتی در جهت گسترش فرهنگ دوچرخه سواری در این می باشد.این نوشتار براساس مطالعات کتابخانه ای و مقالات لاتین تهیه گردیده است

دوچرخه ، حمل و نقل پایدار ، ترافیک، منطقه نیاوران