هادی کریمی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع؛ دانشکده صنایع، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصف
صفیه سعادت پور - کارشناس ارشد مهندسی صنایع؛ دانشکده صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ت
قدرت افتخاری - کا

پیشبینی حجم ترافیکدرشبکه خیابانی و بررسی گزینه هایی در مورد احداث زیرساختهای جدید معمولا پًسازمرحله ارائه طرحهای تفصیلی برای کاربری های زمین صورت می گیرد. در مواردی از جمله مراکز کلان شهرها بدلیل محدودیت احداث زیر ساختهای جدید، می بایستی به مساله به شکل دیگری نگاه شود. یکی از راهکارهایی که اخیرا به آن پرداخته شده است، حل معکوسمساله برنامه ریزی حمل و نقلشهری می باشد. این مساله متفاوت از دسته مدلهای تلفیقی کاربری زمین- حمل و نقل می باشد. در واقع مساله معکوس برنامه ریزی حمل و نقل شهری رویکردی است که با هدف تخمین ظرفیت میزان جذبنواحی ترافیکی صورت می گیرد. مقایسه این ظرفیت با میزان جذب کنونی تقاضای سفرمی تواند راهکاری برای برنامه ریزان شهری ارائه دهد در این مقاله، ابتدا مروری گذرا بر تحقیقات انجام شده در این زمینهشده است و مدلهای مختلف در راستای حل معکوسمساله برنامه ریزی حمل و نقل مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه به عنوان مطالعه موردی، برای راحتی و ساده سازی، محدوده مرکزی شهر اصفهان با استفاده از نرم افزارEMME 3 به عنوان زیر شبکه1 انتخاب شده و با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی مساله معکوسبرنامه ریزی حمل و نقل حل شده است

معکوسبرنامه ریزی حمل و نقل ، کاربری زمین، نرم افزارEMME3،شبکه های عصبی