هیدروژلهای پاسخگو به دما: چالشها و کاربردها در پزشکی

هیدروژلهای پاسخگو به دما قادرند به سرعت خواص فیزیکی خود را با افزایش درجه حرارت تغییر داده و رفتار انتقال فازی را از خود نشان دهند. این دسته از هیدروژلها شامل هر دو جزء آبگریز و آبدوست در ساختارشان میباشند و پدیده حساسیت به دما از تعادل بین قسمتهای آبگریز و آبدوست مونومرها ناشی میشود. درجه حرارت، برهمکنش بین قسمتهای آبدوست و آبگریز در پلیمر را با مولکولهای آب تغییر میدهد، بنابراین میتواند تغییراتی را در حلالیت شبکه پلیمری ایجاد کند. این مواد توسط گره خوردگیهای مولکولی و سایر نیروها مانند پیوند هیدروژنی، پیوند یونی و تعادل بین بخشهای آبدوست و آبگریز تثبیت و از طریق پیوندهای کووالانسی شبکه ای میشوند. این مقاله مروری بر تعدادی از هیدروژلهای پاسخگو به دما و مزایای بالقوهآنها به همراه چالشهای پیش رو در کابردهای مختلف زیست پزشکی به ویژه رهایش کنترل شده دارو، کشت بافت، ترمیم استخوان و غضروف و زخم پوشها را ارائه میدهد.

Keywords:

هیدروژل , پاسخگو به دما , دارورسانی , زخم پوشها.