سعید علی پور - استادیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران. ایران.

برای بررسی اثر ورمی کمپوست و کود زیستی بر عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در چهار کیلومتری شهر اردبیل در سال زراعی ۱۳۹۷-۹۸ انجام گرفت. ورمی کمپوست در پنج سطح (۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ تن در هکتار) و کود زیستی در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد گل آذین و وزن تر گل تحت تاثیر سطوح مختلف ورمی کمپوست قرار داشتند. همچنین کاربرد فسفات بارور ۲ روی کلیه ی صفات بجز تعداد و قطر گل آذین اثر معنی داری داشت. بیشترین میزان کلیه ی صفات در کاربرد ۴۰ تن ورمی کمپوست در هکتار به دست آمد. تفاوت آماری معنی داری برای صفات تعداد گل آذین در کاربرد ۴۰ و ۳۰ تن ورمی کمپوست در هکتار وجود نداشت. کمترین میزان صفات مورد مطالعه نیز در سطح شاهد کود ورمی کمپوست حاصل گردید. بیشترین و کمترین میزان صفات در کاربرد کود زیستی فسفات بارور ۲ به ترتیب در تلقیح و عدم تلقیح با این کود به دست آمد.

کود زیستی، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه