امیرحسین زمانی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، عمران-مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی، دانشگاه بیرجند
مهدی ناصری - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بیرجند

پایین دست رودخانه زاینده رود، این شاهرگ حیاتی اصفهان، مدتی است گرفتار کم آبی شده است. رودخانه ای که هزاران سال بستر مناسبی برای کسب روزی بوده و تمدن های عظیمی را در کنار خود ایجاد کرده است. سوال مطرح شده در بین عموم این است: علت این بی آبی چیست؟ بعضی خشک سالی را عامل اصلی می دانند و بعضی عبور مترو و یا مرمت پل خواجو را و کمتر کسی به مسائل پیش آمده در چند دهه اخیر در قوانین و سیاست گذاری های صورت گرفته مربوط به حوضه آبی زاینده رود و گزارش کارشناسان مستقل توجه نموده است. در این نوشتار با بررسی مجدد مصوبه سیزدهم شورای عالی آب (۱۸/۰۱/۹۳) و با توجه به قواعد عرفی و قانون توزیع عادلانه آب، نقاط قوت و ضعف مصوبه را صرفا مرتبط با سه خصوصیت برای یک قانون و سیاست موفق (دور زدن قانون ممکن نباشد، با سایر قوانین تداخل نداشته باشد و با قواعد عرفی هم پوشانی داشته باشد) استدلال کرده و دلیل اجرا نشدن یا اجرایی نبودن مصوبه مذکور و اینکه چرا علی رغم تاکیدات دولت این مصوبه همچنان بر زمین مانده است را بیان کرده ایم.

زاینده رود، قوانین منابع آب، خشکسالی