نسرین نورس مفرد - هیات علمی گروه کشاورزی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران،

ترکیبات نفتی یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده ی خاک و آب در مناطق نفت خیز است. نشت نفت از منابع نفتی، تانکرهای حمل نفت یا شکسته شدن مخازن و ظروف نفتی، عامل گسترش این آلودگی است. روش های مختلفی برای حذف ترکیبات نفتی آلوده کننده محیط زیست توسعه یافته است. استفاده از میکروارگانیزم ها به ویژه قارچ ها یکی از روش های حذف آلودگی های نفتی محیط زیست است. قارچ ها قادرند با تولید آنزیم های مختلف ترکیبات نفتی را تجزیه کنند. در زمان تجزیه ترکیبات نفتی تعداد زیادی ژن بیان می گردد که نشان دهنده ی نقش آنزیم ها در تجزیه این ترکیبات است. میزان بیان ژن های مختلف در قارچ های تجزیه کننده ی آلودگی های نفتی وابسته به شرایط محیطی، نوع قارچ و نوع ترکیبات نفتی است. علاوه بر ژن های مرتبط با فعالیت های حیاتی سلول، ژن های آنزیم های تجزیه کننده ترکیبات نفتی و ژن های سازگاری با محیط آلوده به این ترکیبات، به میزان زیادی بیان می گردند. این ژنها غالبا مدتی پس از قرار گرفتن قارچ در معرض آن ها بیان می شوند. این ژن ها می توانند نشانگر هایی برای شناسایی تجزیه کننده های ترکیبات نفتی باشند. با تغییر در میزان بیان این ژنها، کارآیی تجزیه کننده های ترکیبات نفتی قابل تغییر است.

آنزیم های قارچی، بیان ژن، تجزیه بیولوژیک، سازگاری