علی فضل الهی - استادیار، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان

افزایش جمعیت انسانی نیازمند تولید مواد غذایی بیشتر می باشد و چالش های نوظهور محیط زیستی نظیر تغییرات آب و هوا امنیت غذایی بشر را تهدید می کند. یکی از معیارهای اصلی ظرفیت یک سیستم کشاورزی برای تولید، توانایی حفظ کربن آلی خاک است. کربن آلی خاک به دلیل نقش محوری در حفظ خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک و در نهایت عملکرد آن ایفا می کند. کشاورزی حفاظتی بر تغییرات کربن آلی خاک موثر بوده و اثرات بعدی بر خاک خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی و عملکردی خاک دارد. کشاورزی حفاظتی نسبت به سیستم های کشاورزی مرسوم، می تواند به مقادیر بالاتر کربن آلی خاک به ویژه در سطح پروفیل خاک منجر شود. افزایش کربن آلی خاک، اغلب با بهبود ساختمان خاک، افزایش نفوذ و ذخیره آب خاک، در دسترس بودن مواد مغذی گیاه، افزایش تنوع میکروبی زیست توده و بهبود عملکرد همراه است. با این حال کشاورزی حفاظتی با چالش های اجتماعی و زیست محیطی متعددی مواجه است که موفقیت اجرای آن را تهدید می کند.

کشاورزی حفاظتی، بی خاک ورزی، کربن آلی خاک، خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک.