استفاده از مدل هم ارزیدر برآورد جذب سفرکاربری های شهری نمونه مطالعاتی: منطقه 6 شهر تهران

شهرسازی علمی بین رشته ای و در عین حال مستقل است؛ یکی از علومی که رابطه تأثیرگذار و هم چنین تأثیرپذیری با علم شهرسازی داشته، برنامه ریزی حمل و نقل است. به گونهایی که برنامه ریزی کاربری زمینمیتواند تعیین کننده نوع برنامه ریزی حمل و نقل و هم چنین برنامه ریزی حمل و نقل میتواند تعیین کننده نوع برنامه ریزی کاربری زمین باشد. پژوهش حاضر، به دنبال الگویی جهت برآورد جذب سفرهای شهری باتوجه به کاربری زمینهای شهری و در جستجوی عوامل تأثیرگذار بر جذب سفرهای شهری با تأکید بر کاربری زمینهای شهری است. در این پژوهش، مدل هم ارزی به عنوان یک مدل کاربردی در برنامه ریزی شهری وبرنامه ریزی حمل و نقل مورد توجه قرار گرفته است. طراحی الگویی که هم ساده و قابل فهم باشد و هم انعطاف پذیری کافی را برای تطبیق با ویژگیهای مختلف شهرهای ایران داشته باشد می تواند کمک شایانیبه برنامه ریزی شهرها باشد. به طور قطع، عوامل متعددی میتوانند بر یککاربری جهت ایجاد جاذبه در آن، برای جذب سفرهای شهروندان موثر باشند. مدل همارزی کاربری اراضی به دنبال این عوامل و میزاناثرپذیری آنها بر یککاربری در فرآیند جذب سفرهای شهری است. در این پژوهش، با اجرای مدل همارزی کاربری اراضی بر روی نمونه موردی(منطقه 6 شهر تهران)، نتایج تحقیقات به صورت واقعی به تصویر کشیده شده است.

Keywords:

کاربری زمین , حمل و نقل , مدلسازی , جذب سفر , مدل هم ارزی