ارائه مدل پتانسیل خطر قطعات راههای دوخطه برونشهری با رویکرد پیشگیرانه

سالانه بسیاری از هموطنانمان در سوانح و حوادث رانندگی جان خود را از دست داده و یا دچار جراحات جدی میشوند. این رقم به حدی است که تصادفات رانندگی به دومین عامل مرگ و میر در کشور بدلگشته است. مطالعات قبلی نشان داده است که روشهای بهبود و اصلاح در وضعیت راهها بیشترین اثربخشی را در کاهشسوانح رانندگی ایفا میکند. در این تحقیق روشی برای محاسبه پتانسیل خطردرقطعات راههای دوخطه برونشهری تدوین شده است. در تدوین مدل، سه عامل شدت تصادفات، تواترتصادفات و پتانسیل درمعرض قرارگیری درنظر گرفته شده و شاخصی به نام شاخص ایمنیSI برای هر قطعه، از ضرب این سه عامل بدست آمده است. به منظور اعتبارسنجی روش فوق، از روشEB بیز تجربی با استفاده از پیشینه تصادفات بهره گرفته شده و در نهایت مشاهده شده است که رتبههای بدست آمده از روشEB با SI های محاسبه شده تا حد زیادی همبستگی دارند. از این رو با توجه به نقصان اطلاعات مربوط به تصادفات در کشور و نظر به این که مدل فوق بر اساسمشخصات هندسی و ترافیکی پایهگذاری شده و رویکردی پیشگیرانه دارد، میتواند در اولویت بندی اقدامات مربوط به ایمنسازی قطعات راههای دوخطه برونشهری بسیار سودمند باشد