محمد محمودی - گروه علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

در صد سال اخیر در شهرسازی مدرن توسعه و بهبود پارامترهای فرهنگی و اجتماعی را در تمام شهرهای بزرگ دنیا و در تصمیم گیری و برنامه شهرهای خود و حتی در طراحی شهر اعمال می کنند، و این موضوع بیانگر واقعیت پیش گفته است . در سالهای گذشته بین شهرهای مورد مطالعه از نظر فرهنگی و اجتماعی تفاوت زیادی وجود دارد. میزان این تفاوت بسیار زیادتر از آن است که بتوان به اهداف توسعه پایدار به عنوان یک فرایند که لازمه بهبود و پیشرفت است و اساس بهبود وضعیت و رفع کاستی های فرهنگی و اجتماعی جوامع پیشرفته می­باشد دست یافت. با توجه این تفاسیر به نظر می رسد الگوی فرهنگی و اجتماعی موجود در شهرها تا دست یابی به الگوی توسعه پایدار تفاوت زیادی دارد. بی توجهی به مسائل اجتماعی، منفعل بودن نهادها و سازمان های اجتماعی در مقابله هجمه فرهنگی اجتماعی بیگانگان، نبود برنامه ریزی جامع فرهنگی و اجتماعی، تفاوت اساسی بین دیدگاه های نسل های مختلف کشور و هم چنین تفاوت میان دیدگاه های حکومت و بخش هایی از جامعه و در گذار بودن فرهنگ جامعه از مهم ترین دلایل این موضوع می باشد. هم چنین به نظر می رسد برای دستیابی به توسعه پایدار باید چشم اندازی مهم و جدید در مدیریت و سیاست گذاری عمومی کشور در عرصه فرهنگی و اجتماعی به وجود آید و تلاش شود تا به نحو روشن-تری نتایج آینده رفتارهای کنونی فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد تا بدین وسیله راهکارهای بهبود وضعیت فرهنگی و اجتماعی و دستیابی به الگوی فرهنگی و اجتماعی توسعه یافته و پایدار برای آینده شهرهای کشور مشخص گردد. عدم توجه به این امر نه تنها سبب ساز توسعه پایدار فرهنگی و اجتماعی نخواهد گردید بلکه در آینده استاندارد زندگی فرهنگی و اجتماعی در شهرهای کشور را بیش تر دست خوش تغییر قرار خواهد داد.

واژگان کلیدی: توسعه فرهنگی، توسعه اجتماعی