ربابه دیانتی - دانشجوی دکترای مدیریت تطبیق و توسعه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر

از آنجا که «ثمربخشی تلاش دست اندرکاران نظام تربیتی هر جامعه بر آسیب شناسی تربیتی، به مفهوم شناخت و تحلیل موانع جریان تربیت و تبیین چگونگی برخورد موثر با این عوامل، متوقف است»، بر این اساس، همه تلاشهای گسترده و متنوع در حوزه تربیتی زنان را بایستی تحت دو عنوان «ایجاد مقتضیات» و «رفع موانع» بررسی نمود.نقش مدیریتی زن به معنای نگهدارنده امکانات، استعداد ها و انرژی های موجود در خانواده و هدایت آنها در جهت رشد و تعالی و شکو فایی استعداد اعضای خانواده است که ثمره آن استحکام بنیانهای خانواده و ایجاد جامعه ای سالم است. احساسات زن مادرانه است و این حالت از دوران کودکی در او نمودار است، علاقه زن به خانواده و توجه نا آ گاهانه او به اهمیت کانون خانوادگی بیشتر از مرد است(مطهری، ۱۳۷۰،۲۰۷). زنان نقش بسیاری در سلامت روان خانواده دارند. زمانی که نوزادی به دنیا می آید، نخستین ارتباط او با مادر است. مادر بسیاری از ویژگی های نوزاد را تحت نظر دارد و همانند پرستار از بسیاری از اطلاعات در این زمینه آگاه است. اکنون زنان علاوه برمسئولیت های خانوادگی، مسئولیت هایی اجتماعی را هم برعهده دارند و بعضی از آنان حرفه ای را انتخاب کرده یا بعضی از آنان کارهای داوطلبانه را انتخاب کرده اند. زن محور سلامت است. در نتیجه می توان گفت امروزه دشمن با استفاده از جنگ نرم فرهنگ کشورهای اسلامی را نشانه رفته است تا بتواند فرهنگ اصیل اسلامی را نابود کند. لذا نقش موثر زنان در مقابله با تهاجم فرهنگی و پیشگیری از انحرافات اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. زیرا زنان در فرهنگ سازی بیشترین نقش را دارند و همین نقش موثر و کلیدی، موجب شد که نوک تیز حمله دشمن در جهانی شدن و استحاله فرهنگی متوجه زنان جامعه گردد.

واژه های کلیدی: مدیریت زنان، جوامع شهری، آسیب شناسی اجتماعی