علی مامی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده فنی دانشگاه گیلان
الهیار داغبندان - هیات علمی مهندسی شیمی ، دانشکده فنی دانشگاه گیلان
محمد اکبری زاده - دکتری مهندسی شیمی ، دانشکده فنی دانشگاه گیلان

در این پژوهش از جاذب طبیعی برگ گیاه نی و جاذب نانو ذرات سیلیس به منظور حذف منگنز از منابع آبی، استفاده شده است. تاثیر پارامترهای موثر شامل زمان تماس،فاکتور pH ، میزان غلظت اولیه یون منگنز در محلول، مقدار جاذب مصرفی و مقدار دما بررسی شد و سپس به وسیله مدل های هم دمای لاگنمویر، تمکین، فرندلیچ و دابینین رادشکویچ و مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، الویچ و نفوذ درون ذره ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مشخص کرد که میزان pH بهینه برابر با ۷ ، مقدار جاذب مصرفی ۰/۱ g و دمای بهینه ۳۵ ،حداکثر درصد جذب منگنز توسط گیاه نی ۹۹/۱ در زمان تماس ۶۰ دقیقه و توسط نانو ذرات سیلیس ۹۹ /۶ در زمان تماس ۳۰ دقیقه است. فرآیند جذب بیشترین تطابق را با مدل لانگمویر دارد و مکانیسم جذب فیزیکی و گرماگیر است. سرعت واکنش از مدل سینیتیکی شبه مرتبه دوم با مقدار ۲R =۱ تبعیت میکند..

بهینه سازی، همدمای جذب، سینیتیک جذب، ترمودینامیک، منگنز((II، جذب سطحی