بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و محلول پاشی فولیک اسید بر زیست توده خشک و غلظت یون های سدیم و پتاسیم برگ گیاه دارویی به لیمو

گیاه دارویی به لیمو (Lippia citriodora L.) از خانواده شاهپسند (Verbenaceae) میباشد. از این گیاه در طب سنتی و تولید داروهای گیاهی استفاده می شود. تنش شوری یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان می باشد. برای کاهش اثرات تنش شوری از برخی مواد تنظیم کننده رشد گیاهی و ویتامین ها می توان بهره برد. در پژوهش حاضر نهال های گیاه به لیمو تحت تیمارهای تنش شوری ۰)، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار نمک کلرید سدیم) و محلولپاشی برگی اسید فولیک ۰)، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر) قرار گرفتند. تیمارهای تنش شوری به همراه آب آبیاری هر سه روز یکبار و محلولپاشی اسید فولیک هر پنج روز یکبار انجام شد. زیست توده خشک (وزن خشک کل) و مقدار یون های پتاسیم و سدیم اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهایی مختلف در سطح احتمال % ۱ معنی دار می باشد. با افزایش سطح تنش شوری مقدار زیست توده خشک گیاه کاهش یافت و بیشترین مقدار آن در تیمار شاهد همراه با محلولپاشی اسید فولیک ۴۰۰ میلی گرم در لیتر و کمترین مقدار آن در تیمار تنش شوری ۲۰۰ میلی مولار نمک بدون کاربرد اسید فولیک مشاهده شد. با افزایش سطح تنش شوری غلظت سدیم برگ به طور معنی داری افزایش یافت و مقدار پتاسیم برگ با افزایش تنش شوری کاهش یافت. نتایج نشان داد که محلولپاشی اسید فولیک می تواند تا حدی مقدار غلظت سدیم را در برگ ها کاهش و مقدار پتاسیم را افزایش دهد.

Keywords:

تنش های غیرزیستی , فیزیولوژی گیاهی , زیست توده , گیاهان دارویی