حامد بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه بوعلی سینا

اکستروژن پیچشی یکی از روش های نوین تغییر شکل پلاستیک شدید است که با ایجاد تنش های برشی ساده به منظور ریزدانه کردن مواد و افزایش خواص مکانیکی آنها به کار می رود. در این مقاله با بررسی شرایط اصطکاکی مختلف بین قالب و قطعه بوسیله روش المان محدود، اثر اصطکاک بر میزان کرنش و همگنی کرنش ایجاد شده در نمونه بررسی می شود. بدین منظور ابتدا اعتبار مدل المان محدود به کمک نتایج تجربی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می گیرد و سپس شبیه سازی برای شرایط اصطکاکی مختلف انجام می شود. نتایج نشان می دهد که افزایش ضریب اصطکاک بین نمونه آلومینیومی و قالب اکستروژن پیچشی در دمای اتاق باعث افزایش کرنش پلاستیک در قطعه و افزایش ناهمگنی کرنش در آن می شود که البته تاثیر آن بر ناهمگنی کرنش بیشتر است. بنابراین وجود اصطکاک قوی بین نمونه و قالب هرچند باعث ریزدانه تر شدن مواد می شود ولی اثر مخرب تری در ایجاد گرادیان خواص مکانیکی در قطعه دارد.

اکستروژن پیچشی، تغییر شکل پلاستیک شدید، توزیع کرنش، اثر ضریب اصطکاک، روش المان محدود