حمل و نقل پایدار و سیاستهایی برای رسیدن به آن با معرفی استراتژی ASI

مطلوب خواهی انسان ها و همچنین درک نیاز های آیندگان، بشر را واداشت تا به مسائل نگاهی نو بیاندازدو مفهومی با نام پایداری به واژگان علوم مختلف وارد شد؛ پایداری در دیدگاه جامع از سه جزء اساسیتشکیل شده است: اقصاد، جامعه و محیط. به طور کلی حمل و نقل پایدار دارای 3 رویکرد می باشد: اقداماتی در جهت کاهش و حذف سفر های درون شهری، حرکت به سمت شیوه های حمل ونقل غیرموتوری مانند پیاده روی و دوچرخه سواری به جای استفاده از سیستم حمل و نقل موتوری و منجر به روی آوردن به سیستم حمل و نقلی نوین در بخشانرژی گردد. دلایل زیادی بر ناپایداری سیستم حمل و نقل وجود دارد همانند: محدودیت های ذخایر نفتی،ترافیک وشلوغی بیشاز حد شهر ها،افزایشآلودگی، حوادث و جراحت های بسیار حاصل از وسائط نقلیه و... لذا ما در این مقاله با بررسی جدیدترین سیاست ها و راهکار های علمی و عملی برای رسیدن به حمل و نقلیپایدار از منابع مختلف به دست چین کردن مناسبترین آن ها اهتمام ورزییده ایم که برنامه ریزان شهری و سیاست گذران حمل و نقل می بایست از هرکدام این ها در شرایط مناسب ومقتضی استفاده نمایند برخیاز این سیاست ها عبارتند از: تغییر ساختار شهری و کاربری اراضی، تغییر فرهنگ استفاده از وسایط نقلیهشخصی، مدیریت تقاضای سفر، ارتقاء کیفیت زیست محیطی، کاهش نیاز به سفر وتقلیل کاهش تأثیرات سوء حمل و نقل. از آنجا که این مقاله به دنبال یافتن راهبردی مناسب جهت رسیدن هر چه بیشتر به حمل و نقل پایدار است در انتها با معرفی استراتژی ASI که از نظر محققین مناسب ترین استراتژی برای کشور عزیزمان ایران است پرداخته است

Keywords:

پایداری , حمل و نقل پایدار , اهداف حمل ونقل پایدار , سیاست های حمل و نقل پایدار , استراتژی ASI