بررسی خستگی فنر پابند پاندرول به کمک روش های عددی و تجربی

امروزه راه آهن ها بار محوری و سرعت های خود را بالا برده اند. افزایش نیروهای محوری و سرعت حمل و نقل باعث شده است تا نیروهایی که از لوکوموتیو و واگن ها به خط وارد می شوند افزایش یافته و شرایط کاری را بحرانی نماید. از این رو وجود یک قطعه ی ارتجاعی موسوم به پابند برای برقراری اتصال مناسب و مطمئن بین ریل و تراورس به منظور انتقال نیروها، حفظ فواصل استاندارد بین دو ریل و تثبیت آنها بر روی تراورس، الزامی است. در اثر عبور و مرور وسایل نقلیه از روی ریل و تغییرات دمایی، نیروهای تناوبی به فنر پابند وارد می شود که این نیروها بسته به شرایط خط مانند شعاع قوس و وزن لوکوموتیوها متغیر است. بنابراین، فنر پابندها تحت شرایط خستگی قرار می گیرند. در این پژوهش، خستگی فنر پابند پاندرول، که در خطوط ریلی کشور مورد استفاده قرار می گیرد، تحت نیروهای سیکلی با استفاده از روش های تجربی و المان محدود مورد بررسی قرار گرفته است. شبیه سازی خستگی در روش المان محدود، بر پایه ی تئوری خستگی پیش رونده ی سیکلی با استفاده از نرم افزار آباکوس صورت گرفت که نتایج تطابق قابل قبولی با نتایج تجربی داشتند.

Keywords:

پابندهای ارتجاعی , فنر پاندرول , خستگی پیش رونده ی سیکلی , المان محدود