بررسی الزامات ساختاری و مدیریتی بکارگیری سیستمهای حمل و نقل هوشمند وارائه توصیه های سیاستی(مورد مطالعه: شهرداری تهران)

اهمیت بکارگیری فناوریهای نوین در شرایط پیچیده و پویای محیط امروزی، غیرقابل انکار است بهطوریکه سازمانها را برآن داشته است تا به بکارگیری فناوریهای نوین روی آورند. هدف تحقیق حاضر، بررسی الزاماتساختاری و مدیریتی بکارگیری سیستمهای حمل و نقل هوشمند و استخراج توصیههای سیاستی است. برای این منظور، فرآیند بکارگیری سیستمهای هوشمند حمل و نقل به مثابهی یک فناوری در سازمان شهرداریو بر اساس انجام مصاحبههای نظاممند با 15 نفر از « نظریهی برخاسته از دادهها » تهران مبتنی بر روششناسی مطّلعان کلیدی و نیز مشاهدات میدانی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجهی اصلی پژوهش از این قرار استکه بکارگیری سیستمهایحمل و نقلهوشمند در سازمانهایی چون سازمان شهرداری تهران، در کنار فواید متعاقب آن، با آسیبهایی مواجه است که عمدتاً مربوط به نوعی فناوریزدگی نسبت به تجهیزات نوین و عدمتوجه ساختاری و مدیریتی به کارکرد فناوریها در سازمان است. از طرف دیگر تعدد سازمانهای درگیر در حوزهی مورد مطالعه از دیگر آسیبهای احصایی در فرآیند مذکور بوده است؛ بر این اساس، الزامات مدیریتی وساختاری مورد نیاز برای بکارگیری سیستمهای حمل و نقل هوشمند ارائه گردیده است. در انتهای مقاله نیز فراخور موضوع و نتایج حاصل، توصیههای سیاستی و پیشنهادات کاربردی متناسب با قلمرو مکانی بر مبنایمقولات احصایی ارائه شده است.

Keywords:

سیستمهای حمل و نقل هوشمند , الزامات مدیریتی , نظریهی برخاسته از دادهها , شهرداری تهران